Το έργο αποτελεί αναφορά στο στερεότυπο και στην αφάνταστη διαστρέβλωση της αναπαράστασης της θηλυκότητας τόσο ιστορικά όσο και στις πατριαρχικές σύγχρονες κοινωνίες. Ένα θέμα που μπορεί να θεωρείται ταμπού και απαρχαιωμένο, αλλά είναι σύγχρονο όσο ποτέ, λόγω της παρουσίας των ψηφιακών μέσων που θεωρούν την οπτική εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος ως κάτι εξαιρετικά δημοφιλές για το κοινό. Η συμμετρική λήψη της γυναίκας καλλιτέχνιδος που υφαίνει στον τελευταίο όροφο ενός αστικού κτηρίου δημιουργεί μοτίβα που μοιάζουν με θηλυκά γεννητικά όργανα. Με τον τρόπο αυτό, η καλλιτέχνις φαίνεται να “ξανα-υφαίνει τη θηλυκότητα” σε μια μεταφορική προσπάθεια να απεικονίσει ότι το να είσαι γυναίκα σηματοδοτείται από μια γυναικεία άποψη.

Διάρκεια: 2:02 λεπτά