Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή των ψηφιακών μηχανών ακολουθούν δύο βασικές τάσεις: τη βελτίωση της ευκρίνειας της εικόνας και τη μείωση διαστάσεων της μηχανής. Η σύλληψη της εικόνας ως φωτοαντίγραφο της πραγματικότητας, δίνει άφθονο ελεύθερο χώρο στον καλλιτέχνη για να διαστρεβλώσει την εικόνα, διατηρώντας το πλεονέκτημα της υψηλής ανάλυσης. Αυτό λόγω του ότι ο καλλιτέχνης στην πραγματικότητα δε αλλοιώνει την ανάλυση αλλά την πληροφορία που φέρει αυτή η υψηλή ανάλυση. Το αποτέλεσμα της παραμόρφωσης είναι κινούμενες εικόνες που μοιάζουν με την πραγματικότητα αλλά δεν είναι, αφού θολώνουν τα όρια μεταξύ macro και micro φακού. Η μειωμένη διάσταση της υψηλής ανάλυσης της μηχανής προσθέτει άλλο ένα στρώμα στη διαδικασία αυτή. Χρησιμοποιώντας μια compact φωτογραφική μηχανή με υψηλή ανάλυση επιτρέπεται στον καλλιτέχνη η τοποθέτησή της σε τόπους χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Διευρύνει την οπτική εικόνα που ο θεατής μπορεί να αλληλεπιδρά προκαλώντας την αντίληψή του. Το υγρό στοιχείο αποτελεί κλειδί που υπαγορεύει τον ρυθμό της κάθε μηχανής και της ηχητικής σύνθεσης ως άμεση μετάφραση του υπόγειου θορύβου σε ένα ηχητικό τοπίο ονείρου.

Διάρκεια: 6:09 λεπτά